KIT UDOM RICE

Premium Quality Rice from Ubon Ratchathani, Thailand.

This is default featured slide 2 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

This is default featured slide 3 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

This is default featured slide 4 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

This is default featured slide 5 title

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

Premium Grade Hom Mali Rice

แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ธรรมะ แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ ธรรมะ แสดงบทความทั้งหมด

วันจันทร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2562

ข้าวอุบล ชาวนาอุบล

ข้าวอุบล ชาวนาอุบล
          ขณะที่ผมกำลังทำงานอยู่ภายในออฟฟิศ ชายชราในวัยล่วง 70 ปีเดินเข้ามาพร้อมกับมะม่วงถุงใหญ่ "ตาเอาบักม่วงมาฝาก" ผมเงยหน้ามอง ก่อนจะร้องทักทายด้วยความดีใจ ชายชราผู้นี้คือตาคูณ ลูกค้าประจำและลูกค้าเก่าแก่ของโรงสีกิจอุดม วันนี้ตาคูณไม่เพียงเอาข้าวมาขายเท่านั้น แต่ยังหอบมะม่วงลูกโตๆ 6-7 ลูกมาฝากผมอีกด้วย "กินเป็นบ่ ?" ตาคูณถามผม ด้วยความที่เป็นคนรุ่นเก่าและของที่เอามาฝากก็เป็นมะม่วงบ้านๆธรรมดาๆ ไม่ได้หรูหรา ตาคูณคงคิดว่าเด็กรุ่นหลังอย่างผมคงจะชอบกินเค้ก พิซซ่า หรือขนมฝรั่ง มากกว่า แกก็คงรู้สึกเขินๆที่เอามะม่วงมาฝาก


         แม้จะเป็นมะม่วงธรรมดาจากบ้านป่า ไม่ใช่ของหรูหราราคาแพงอะไร แต่ก็เป็นมะม่วงผลโตที่สุดที่ตาคูณจะหามาฝาก เป็นของที่ดีที่สุดที่แกจะหามาได้ น้ำใจเช่นนี้จะประเมินค่าได้อย่างไร ผมจึงตอบแกไปว่า "มันจะยากอะไรตา ก็แค่ยัดใส่ปาก และก็กลืนแค่นั้นเอง" ตาคูณหัวเราะร่วนด้วยความดีใจ คงดีใจที่ผมชอบของฝากของแก ผมเองก็ดีใจเช่นกันที่ได้รับน้ำใจเช่นนี้ 


        ข้าวของตาคูณเปอร์เซ็นต์ดี ผ่านเกณฑ์มาตรฐานทุกอย่าง ผมเลยถือโอกาสถามไปด้วยเลย ตาคูณทำนาอย่างไร ข้าวถึงดีมีคุณภาพเช่นนี้ ตาคูณเล่าว่าทุกวันนี้เครื่องอำนวยความสะดวกมันเยอะ เลยทำให้คนเกียจคร้าน ละเลยการเลือกเมล็ดพันธ์ุ ซึ่งถือเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุด ตาคูณไม่ได้ทำอย่างนั้น เพราะตาคัดสรรเมล็ดพันธุ์ด้วยมือ ตาเกี่ยวมือเกี่ยวเองเลย คัดเฉพาะต้นข้าวที่สมบูรณ์ รวงสวยๆ เก็บไว้ทำเมล็ดพันธุ์สำหรับปีถัดไป

         ตาคูณยังเล่าให้ฟังอีกว่า ตาไม่เคยใช้ยาฆ่าแมลงหรือยาฆ่าหญ้าเลย ไม่ใช่แค่เรื่องต้นทุนเท่านั้น แต่ยาพวกนี้มันอันตราย มันไม่ได้ฆ่าหญ้าฆ่าแมลงเท่านั้น มันฆ่าคนด้วย แมลงกินไม่ได้ คนก็กินไม่ได้ กบเขียดก็ไม่มี ก็เพราะยาพวกนี้ ชีวิตคนสำคัญ เหมือนพระท่านว่าชีวิตคนเรานั้นสั้น จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงคนอื่นด้วย 


        ผมรู้สึกประทับใจคำพูดของตาคูณมาก ชวนแกคุยซะยาวเลย และยังบอกแกว่า จะหาคนที่คิดเหมือนตาคูณนั้นหายาก คนทุกวันนี้เห็นแก่ตัวเยอะ คงเป็นเพราะคุยกันถูกคอด้วยและคงเป็นเพราะความเมตตาด้วย ตาคูณเลยถือโอกาสสอนธรรมะผมไปในตัว ตาคูณบอกกับผมว่า คนเรานอนหลับไป ไม่รู้หรอกว่าหลับไปแล้วจะตื่นขึ้นมาอีกหรือเปล่า การตื่นทุกครั้งจึงถือเป็นเรื่องโชคดี ที่เราได้มีชีวิตต่อ เด็กหนุ่มอย่างนี้ไม่เข้าใจหรอก แต่ตาคูณอายุมากแล้ว เข้าใจเรื่องนี้ดี ตาจึงต้องใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท เพราะเราไม่รู้เลยว่าจะตายเมื่อไหร่ ต้องมีสติเหมือนพระท่านว่า บางทีเราไปหงุดหงิดกับสิ่งรอบข้าง อันนั้นไม่ดี อันนี้ไม่ดี คนนั้นไม่ดี คนนี้ไม่ดี จริงๆสิ่งที่มันไม่ดีคือเราเอง เราจะไปยุ่งกับมันทำไม สิ่งรอบข้าง คนรอบตัว มันก็เป็นของมันอย่างนั้น ถ้าเราไม่เอาตัวเราเข้าไปยุ่ง เราก็ไม่ต้องหงุดหงิดไม่ต้องเดือดร้อน


        ธรรมะสอนใจของตาคูณมีค่ามาก ฉุกคิดอะไรมากมายหลายอย่างให้กับผม ตาคูณกลับบ้านไปแล้ว ฝากมะม่วงไว้ถุงนึง และฝากคติธรรมไว้ด้วย คงเป็นเพราะอย่างนี้ข้าวของตาคูณจึงเป็นข้าวที่ดีมีคุณภาพ เพราะงดงามมาตั้งแต่จิตใจของคนปลูก คนที่มีธรรมะในใจ คนที่ใส่ใจคนรอบข้าง ย่อมต้องใส่ใจกับทุกอย่าง รวมถึงการทำนาด้วย ข้าวอุบลย่อมต้องเป็นข้าวดีและสวยงาม เพราะดีและสวยงามมาตั้งแต่จิตใจของชาวนาแล้ว 

  

วันอาทิตย์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2561

ธรรมะในข้าวหอมมะลิ

ธรรมะในข้าวหอมมะลิ
         "มาแล้ว เป็นจั่งใด๋ลูกชาย" เสียงแม่แขกทักทายผม ตั้งแต่ยังไม่ก้าวเท้าเข้ามาในออฟฟิศ แม่แขกเป็นชาวนาลูกค้าประจำของโรงสีกิจอุดมมานาน ด้วยอัธยาศัยที่ดีจึงทำให้เราสองคนคุยกันถูกคอ เรียกกันเป็นแม่เป็นลูก ผมดีใจทุกครั้งที่แม่แขกมาหา เพราะแม่แขกมักจะพกพาสิ่งดีๆมาฝากผมทุกครั้งที่มา

          อย่างปลายปีที่แล้วก็เช่นกัน แม่แขกเอาข้าวเปลือกหอมมะลิมาขายที่โรงสี ข้าวของแม่แขกเมล็ดสวย ไม่มีดอกหญ้าสิ่งเจือปน สีข้าวเปลือกเป็นสีฟาง สีเหลืองใส เพราะแม่แขกเกี่ยวข้าวด้วยมือ ความชื้นอยู่ในเกณฑ์พอดี ไม่ชื้นไป ไม่แห้งไป จึงทำให้ข้าวหอมมะลิของแม่แขกมีเปอร์เซ็นต์กรัมข้าวสูง เมล็ดแตกหักมีน้อย จึงไม่น่าแปลกใจนักว่า ทำไมผู้นำเข้าข้าวชาวจีนและชาวฮ่องกง จึงเลือกมาเยือนจังหวัดอุบลเป็นที่แรก

          สิ่งดีๆที่แม่แขกนำมาให้ผมในวันนั้นไม่ใช่ข้าวหอมมะลิเกรดคุณภาพเท่านั้น แต่ยังมีข้าวเหนียวนึ่งร้อนๆ 1 กระติบ ปิ้งปลาตัวโต ปูนาดอง และยังมีมะขามเชื่อมเป็นของหวานอีก ของฝากพื้นๆจากบ้านป่า ที่แม่แขกนำมามอบให้ แม้ไม่ใช่ของราคาแพง แต่ก็มาจากใจจริง ที่ไม่อาจประเมินค่าได้

           แต่วันนี้แม่แขกมาขายข้าวเหนียว  แม้ไม่มีข้าวเหนียวนึ่งกับปิ้งปลา แม้ไม่มีข้าวหอมมะลิเหมือนทุกครา แต่ก็ยังมีสิ่งดีๆมาฝากผมเหมือนทุกที คือการได้สนทนาธรรมและข้อคิดดีๆที่แม่แขกฝากไว้ให้ผม แม่แขกเล่าว่า ให้ผมเข้าวัดทุกวัน ซึ่งการเข้าวัดในที่นี้ไม่ใช่การไปโบสถ์ไปวิหาร แต่คือการรักษาใจให้เป็นธรรมะ ธรรมะคืออะไร ธรรมะคือธรรมชาติ หมั่นพิจารณาตนเอง รักษาจิตใจให้เป็นธรรมชาติ ไม่โอนเอนไปกับสภาวะอารมณ์ เท่านี้ก็คือการเข้าวัดแล้ว แม้ไม่เข้าวัดก็เหมือนเข้าวัด แต่หากไม่เป็นดังนี้แม้เข้าวัดก็เหมือนไม่ได้เข้า
               วาจามีค่าดั่งทอง คำของแม่แขกไม่ได้เป็นคติธรรมสอนใจผมเท่านั้น แต่ยังทำให้ผมเข้าใจประการหนึ่ง ชาวนาอุบลศรัทธาในศาสนา ทำให้พวกเขาเอาใจใส่ในการเพาะปลูกข้าว ตั้งแต่การเตรียมดิน การดำนา การถอนวัชพืชและข้าวกลายพันธุ์ จนถึงการเก็บเกี่ยวด้วยมือ นวดข้าวด้วยมือ เก็บเศษฟางและดอกหญ้า และสิ่งเจือปนออกจนหมด จึงทำให้ข้าวหอมมะลิอุบลเป็นข้าวหอมมะลิที่มีคุณภาพและมีความบริสุทธิ์มากกว่าที่อื่น การที่ชาวนาใส่ใจในรายละเอียดก็เป็นเพราะ เขาถือว่าข้าวที่ปลูกในนา ก็คือข้าวที่พวกเขาต้องไปใส่บาตร ข้าวที่พวกเขาต้องไปถวายให้พระฉัน เพราะฉะนั้นเขาต้องรักษาคุณภาพข้าวเป็นอย่างดี จะทำมักง่ายไม่ได้ ไม่เช่นนั้นพระจะฉันข้าวไม่ดี เป็นบาปติดตัวไปเสียเปล่า

                แม่แขกกลับบ้านไปแล้ว แต่วาจาสอนใจของแม่แขกยังคงอยู่ และจะยังคงอยู่ไปอีกนาน