Premium Grade Hom Mali Rice

วันอาทิตย์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2561

ธรรมะในข้าวหอมมะลิ

ธรรมะในข้าวหอมมะลิ
         "มาแล้ว เป็นจั่งใด๋ลูกชาย" เสียงแม่แขกทักทายผม ตั้งแต่ยังไม่ก้าวเท้าเข้ามาในออฟฟิศ แม่แขกเป็นชาวนาลูกค้าประจำของโรงสีกิจอุดมมานาน ด้วยอัธยาศัยที่ดีจึงทำให้เราสองคนคุยกันถูกคอ เรียกกันเป็นแม่เป็นลูก ผมดีใจทุกครั้งที่แม่แขกมาหา เพราะแม่แขกมักจะพกพาสิ่งดีๆมาฝากผมทุกครั้งที่มา

          อย่างปลายปีที่แล้วก็เช่นกัน แม่แขกเอาข้าวเปลือกหอมมะลิมาขายที่โรงสี ข้าวของแม่แขกเมล็ดสวย ไม่มีดอกหญ้าสิ่งเจือปน สีข้าวเปลือกเป็นสีฟาง สีเหลืองใส เพราะแม่แขกเกี่ยวข้าวด้วยมือ ความชื้นอยู่ในเกณฑ์พอดี ไม่ชื้นไป ไม่แห้งไป จึงทำให้ข้าวหอมมะลิของแม่แขกมีเปอร์เซ็นต์กรัมข้าวสูง เมล็ดแตกหักมีน้อย จึงไม่น่าแปลกใจนักว่า ทำไมผู้นำเข้าข้าวชาวจีนและชาวฮ่องกง จึงเลือกมาเยือนจังหวัดอุบลเป็นที่แรก

          สิ่งดีๆที่แม่แขกนำมาให้ผมในวันนั้นไม่ใช่ข้าวหอมมะลิเกรดคุณภาพเท่านั้น แต่ยังมีข้าวเหนียวนึ่งร้อนๆ 1 กระติบ ปิ้งปลาตัวโต ปูนาดอง และยังมีมะขามเชื่อมเป็นของหวานอีก ของฝากพื้นๆจากบ้านป่า ที่แม่แขกนำมามอบให้ แม้ไม่ใช่ของราคาแพง แต่ก็มาจากใจจริง ที่ไม่อาจประเมินค่าได้

           แต่วันนี้แม่แขกมาขายข้าวเหนียว  แม้ไม่มีข้าวเหนียวนึ่งกับปิ้งปลา แม้ไม่มีข้าวหอมมะลิเหมือนทุกครา แต่ก็ยังมีสิ่งดีๆมาฝากผมเหมือนทุกที คือการได้สนทนาธรรมและข้อคิดดีๆที่แม่แขกฝากไว้ให้ผม แม่แขกเล่าว่า ให้ผมเข้าวัดทุกวัน ซึ่งการเข้าวัดในที่นี้ไม่ใช่การไปโบสถ์ไปวิหาร แต่คือการรักษาใจให้เป็นธรรมะ ธรรมะคืออะไร ธรรมะคือธรรมชาติ หมั่นพิจารณาตนเอง รักษาจิตใจให้เป็นธรรมชาติ ไม่โอนเอนไปกับสภาวะอารมณ์ เท่านี้ก็คือการเข้าวัดแล้ว แม้ไม่เข้าวัดก็เหมือนเข้าวัด แต่หากไม่เป็นดังนี้แม้เข้าวัดก็เหมือนไม่ได้เข้า
               วาจามีค่าดั่งทอง คำของแม่แขกไม่ได้เป็นคติธรรมสอนใจผมเท่านั้น แต่ยังทำให้ผมเข้าใจประการหนึ่ง ชาวนาอุบลศรัทธาในศาสนา ทำให้พวกเขาเอาใจใส่ในการเพาะปลูกข้าว ตั้งแต่การเตรียมดิน การดำนา การถอนวัชพืชและข้าวกลายพันธุ์ จนถึงการเก็บเกี่ยวด้วยมือ นวดข้าวด้วยมือ เก็บเศษฟางและดอกหญ้า และสิ่งเจือปนออกจนหมด จึงทำให้ข้าวหอมมะลิอุบลเป็นข้าวหอมมะลิที่มีคุณภาพและมีความบริสุทธิ์มากกว่าที่อื่น การที่ชาวนาใส่ใจในรายละเอียดก็เป็นเพราะ เขาถือว่าข้าวที่ปลูกในนา ก็คือข้าวที่พวกเขาต้องไปใส่บาตร ข้าวที่พวกเขาต้องไปถวายให้พระฉัน เพราะฉะนั้นเขาต้องรักษาคุณภาพข้าวเป็นอย่างดี จะทำมักง่ายไม่ได้ ไม่เช่นนั้นพระจะฉันข้าวไม่ดี เป็นบาปติดตัวไปเสียเปล่า

                แม่แขกกลับบ้านไปแล้ว แต่วาจาสอนใจของแม่แขกยังคงอยู่ และจะยังคงอยู่ไปอีกนาน